Vredespaleis

Sehr friedliche schöne Gegend.

VredesbewegingEeuwenlang werd Europa verscheurd door bloedige oorlogen. Oogsten werden verwoest, huizen geplunderd, families uiteengerukt. De samenleving raakte keer op keer ontregeld. De rauwe beelden van het strijdtoneel, die door de uitvinding van fotografie nu ook het thuisfront bereikten, deden afbreuk aan het idee dat oorlog onmisbaar was voor de glorie van vorst en vaderland. Zo kwam in de loop van de 19e eeuw het vredesideaal tot bloei als nooit tevoren. De politieke spanningen en daaruit voortvloeiende oorlogsdreiging op de drempel van de 20e eeuw, wakkerden de populariteit van de zich steeds wijder verspreidende vredesbeweging alleen nog maar aan. Overal in Europa en Amerika werden vredesorganisaties opgericht, die werden gevoed door de ideeën van bekende schrijvers en pacifisten als Leo Tolstoi, Bertha von Suttner en Alfred Nobel.
VredesconferentiesHet initiatief van de Russische Tsaar Nicolaas II om een internationale vredesconferentie te beleggen kwam precies op het juiste moment. Tijdens de Eerste Haagse Vredesconferentie in 1899 kwamen 26 landen bijeen om te spreken over ontwapening en de mogelijkheid van internationale rechtspraak, wat leidde tot de oprichting van het Permanente Hof van Arbitrage. In 1907 werd er in Den Haag een tweede vredesconferentie georganiseerd waaraan 44 landen deelnamen.
VredespaleisTussen deze twee Vredesconferenties in werd niet stil gezeten. Een hof dat werkte aan wereldvrede verdiende een onderkomen van enige allure en ontzag. Tijdens de Tweede Vredesconferentie werd de eerste steen gelegd van het Vredespaleis. Niet alleen diende het bouwwerk tot onderkomen van een juridische instelling, het paleis belichaamde tegelijkertijd de al decennialang gekoesterde droom van de wereldvrede.In aanwezigheid van de koninklijke familie, geldschieter Andrew Carnegie en een internationale groep rechtsgeleerden, politici en pacifisten, werd de sleutel van het Vredespaleis op 28 augustus 1913 overhandigd aan het Permanente Hof van Arbitrage.